Αγάπη για την Πιαλεία!

Όταν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με τα κοινά ξέρει ότι θα πρέπει να θυσιάσει προσωπικές στιγμές. Στην περίπτωση όμως του κ. Δημητρίου Παπαναστασίου είχαμε το κάτι παραπάνω, αφού ο ίδιος πρόσφερε ψυχή και καρδιά για το χωριό του, την Πιαλεία.
Πρόεδρος της Κοινότητας για 14 χρόνια. Στην συνέχεια, όταν έγινε ο Δήμος Πιαλείων, ο ίδιος ήταν αντιδήμαρχος πλάι στον Κώστα Μαράβα, ενώ είχε αναλάβει και την Επιτροπή Ύδρευσης του Δήμου.
Ο κ. Παπαναστασίου – ή «Γιωργάρας», προς τιμή του πατέρα του – όπως τον γνωρίζουν στο χωριό, μίλησε στον «Πρωινό Λόγο», σε μια προσπάθεια να ανασύρει θύμησες, που αποτελούν πολύτιμο εργαλείο για τη νέα γενιά που θέλει να ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση.
Το μεγάλο έργο με τα γεφύρια
Η περιγραφή του κ. Παπαναστασίου ξεκίνησε με τα γεφύρια που έγιναν στο χωριό. «Όταν ανέλαβα το χωριό στα μέσα της δεκαετίας του 1980 αποφασίσαμε να κάνουμε έργα ουσίας. Έτσι συνδέσαμε το χωριό μας με 19 γεφύρια και δώσαμε με τη κίνηση αυτή σε όλους τους συγχωριανούς μας να έχουν πρόσβαση με το κέντρο του χωριού».
Η σύνδεση του δρόμου με την Φήκη
Αυτό που βέβαια ο κ. Παπαναστασίου μας τόνισε με έμφαση ήταν το έργο της ασφαλτόστρωσης του δρόμου από Πιαλεία προς Φήκη. «Μπορεί τώρα να δείχνει αυτονόητο, αλλά εκείνη την εποχή κάναμε μεγάλο αγώνα να ολοκληρωθεί το έργο και δεν το κρύβω ότι έγινε με δική του παρέμβαση στο τότε Νομάρχη, ο οποίος αναγνώρισε ότι θα ήταν ένα έργο πνοής για τα χωριό».
Κοινοτικό γραφείο
Την ίδια εποχή ο κ. Παπαναστασίου κατάφερε να γίνει στην Πιαλεία και το Κοινοτικό Γραφείο. «Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσει το χωριό έναν χώρο όπου μπορούσε να λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Όλα αυτά έγιναν με στόχο να μην επιβαρυνθεί περιττά το Κράτος. Μάλιστα όλα αυτά είχαν και δικαστική δικαίωση, αφού σε κάποιες αποφάσεις υπήρξαν διαφορετικές απόψεις, που όμως υπήρξε η δικαίωση στις δικαστικές αίθουσες. Μάλιστα ο ίδιος δεν δίστασε να συγχωρέσει δημόσια όσους τον πήγαν εκεί».
Η αποχεύτευση
Ένα έργο που ο κ. Παπαναστασίου με υπηρηφάνεια μας τόνισε ήταν η αποχεύτευση στο χωριό. «Βάλαμε τσιμεντάβλακα σχεδόν σε όλο το χωριό. Δεν αφήσαμε οικισμό για οικισμό και στην κυριολεξία αυτή η κίνηση άλλαξε όλο το χωριό. Πλέον δεν υπήρχε μια εικόνα άγρια, αλλά μια εικόνα ομορφιάς και νοικοκυριού. Επίσης κάναμε την κατασκευή γεφυροπλάστιγγας, δεξαμενή σε δυο θέσεις του χωριού, ρίξαμε την προσοχή μας στην ύδρευση. Ενώ υπήρξε και η δημιουργία σχολής Κοπτικής και Ραπτικής από το πρόγραμμα της Διεύθυνσης Γεωργίας Τρικάλων».
Βοήθεια και στους κτηνοτρόφους
Αυτό που τόνισε ο πρώην πρόεδρος της Κοινότητας ήταν και η φροντίδα που δόθηκε και προς τους κτηνοτρόφους του χωριού. «Αυτό είχε να κάνει με την κατασκευή από ποτίστρες σε πολλές θέσεις που χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί του χωριού». Ενώ τα πρώτα χρόνια είχε γίνει και δωρεά 160 ζευγάρια παπουτσιών για τα παιδιά του Σχολείου.
Ο Ασκληπιός, το καμάρι της Πιαλείας
Εκεί που στάθηκε ιδιαίτερα ο κ . Παπαναστασίου ήταν στο θέμα του Ασκληπιού. «Είμαι στεναχωρημένος που φέτος δεν εορτάστηκαν στην Πιαλεία τα “ Ασκληπιεία ”, αφού είναι κάτι που θα πρέπει όλοι να διαφυλάξουμε στο χωριό και στον Δήμο μας. Να θυμίσω ότι το 1975 που γιορτάστηκαν για πρώτη φορά στο χωριό υπήρξε μια παρουσία κόσμου που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Ο Ασκληπιός θα πρέπει να τιμάται πάντα στα μέρη αυτά που έζησε και τα έκανε διάσημα σε όλο τον κόσμο».
Η τιμή στον πρώτο νεκρό στρατιώτη Βασίλειο Τσαβαλιάρη
Τέλος, ο κ. Παπαναστασίου αναφέρθηκε και στον πρώτο Έλληνα νεκρό του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου. Τον Βασίλειο Τσαβαλιάρη, όπου υπάρχει το μνημείο του και η φροντίδα η μνήμη του να μείνει πάντα ζωντανή για να διδάσκει τις νέες γενιές.
*Σε προσωπικό επίπεδο ο Δημήτριος Παπαναστασίου πλέον ζει μια ήρεμη και χαρούμενη ζωή μαζί με την σύζυγό του. Ευτύχησε να μεγαλώσει 3 κόρες και πλέον έχει 4 εγγόνια και 7 δισέγγονα! Ο ίδιος κρατάει τις καλές στιγμές της τοπικής Αυτοδιοίκησης, αν και ξέρει ότι η πολιτική θέλει πραγματικά γερό στομάχι. Αλλά αν κρίνουμε από όσο μας μετέφερε ότι έκανε το έπραξε με μεράκι και για αγάπη για τον τόπο του.