Ρίγη συγκίνησης προκάλεσε η πρόσφατη προσπάθεια της Εθνικής Νέων ανδρών μπάσκετ απέναντι σε μεγαθήρια του είδους.
Το συγκεκριμένο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, όπως είναι γνωστό, ξεπέρασε τον εαυτό του φτάνοντας στο χάλκινο μετάλλιο.
Σίγουρα η φουρνιά αυτή στην οποία ένα διάστημα ήταν μαζί και ο δικός μας Χρ. Μπουντούρης, αγωνίζεται σε διαφορετικές Ελληνικές σχολές όσον αφορά τις ομάδες.
Αρκετές απ’αυτές δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην υποδομή και ξέρουν να στηρίζουν τα νιάτα.
Η χαρά και η δικαίωσή τους δεν κρύβονται όταν βλέπουν αθλητές τους οποίους πήραν ως άγραφο χαρτί στα χέρια τους να εξελίσσονται μπασκετικά και να αφήνουν υποσχέσεις.
Είναι περιττό να τονίσουμε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χαθεί ούτε ένα ταλέντο.
Οσοι έχουν την ευθύνη καλούνται να αγκαλιάσουν τα πρόσωπα αυτά και να τα προσφέρουν τις απαραίτητες συνθήκες για να εξελιχτούν.
Τα πρώτα μηνύματα για το αγωνιστικό επίπεδο είναι θετικά αλλά θα χρειαστεί μεγάλος δρόμος και συστηματική δουλειά για να σταθεροποιηθούν αυτά τα παιδιά στην πρώτη γραμμή.
Διότι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για την συγκεκριμένη γενιά. Ορισμένες αναλαμπές αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό και σίγουρα δεν φτάνουν.
Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση
