Οι λάτρεις του αθλητισμού έχουν συνηθίσει να βλέπουν αγώνες σε γεμάτες εξέδρες. Ετσι δυσκολεύονται να συνηθίσουν τις κλειστές εγκαταστάσεις λόγω μέτρων κατά του κορωνοϊού.
Σε κάθε περίπτωση κάθε αθλητής ένιωθε οικεία στις συγκεκριμένες έδρες τις οποίες χαρακτήριζε ως δεύτερο σπίτι. Πλέον νιώθει μια νοσταλγία και περιμένει το πράσινο φως για να επιστρέψει σε συνηθισμένα αγωνιστικά μονοπάτια.
Εχουμε την αίσθηση ότι αυτοί που θα αναλάβουν δράση θα βγάλουν απίστευτη ενέργεια, ενώ θα πορευτούν με σοφία, που απέκτησαν όλες αυτές τις ημέρες. Διότι άπαντες συνειδητοποίησαν ότι τα νεύρα, οι γκρίνιες για κάποια αθλητική αναποδιά δεν συγκρίνονται με τίποτα με την υγεία.
Ασφαλώς αυτή είναι ανεκτίμητη και πρέπει όλοι να την προστατέψουμε. Με καρτερία λοιπόν θα προκύψει το επόμενο βήμα την κατάλληλη στιγμή.
Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση