Τις τελευταίες μέρες στην καθημερινότητα μπήκε και το θέμα των ταυτοτήτων, που σύμφωνα με τα επίσημα λεγόμενα πάει για τον Σεπτέμβριο.
Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει και η περίφημη αθλητική ταυτότητα.
Οι δυο συγκεκριμένες λέξεις λένε πολλά πράγματα συμπυκνώνοντας ακόμη περισσότερα.
Χαίρεται πάντως κανείς να παρακολουθεί συγκροτήματα που ξεχωρίζουν από μακριά για τον τρόπο δράσης τους.
Μέσα από τις προσεκτικές επιλογές προσώπων και το κατάλληλο χτίσιμο τα τμήματα αυτά καταφέρνουν από ένα διάστημα να αφήνουν το αποτύπωμά τους ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Εννοείται ότι η πλήρης εξέλιξη ενός συλλόγου δεν μπορεί να γίνει από την μια στιγμή στην άλλη.
Πολλές φορές οι πρωταγωνιστές επιμένουν ξανά και ξανά για να προσθέσουν τα λιθαράκια που λείπουν από το αγωνιστικό υπόβαθρο.
Και μπορεί να φωνάζει από μακριά ότι κάποια τμήματα θέλουν ένα φύσημα για την επίτευξη του στόχου αλλά και αυτό θέλει την τεχνική του.
Διότι όπως λένε και οι πιο παλιοί τα πρώτα μέτρα αλλά και μια μεγαλύτερη απόσταση μπορεί να τα διανύσει κανείς ιδιαίτερα εύκολα.
Αντίθετα τα τελευταία φαντάζουν γολγοθάς.
Ετσι έχουμε δει πολλές φορές το έργο διάφορες ομάδες να δίνουν την αίσθηση ότι ελέγχουν την κατάσταση και έφτασαν πολύ κοντά στην βρύση αλλά για πολλούς και διαφόρους λόγους δεν πίνουν νερό.
Δεν υπάρχει πιο οδυνηρή εξέλιξη για κάθε σωματείο από το να βλέπει την προαγωγή αλλά στο τέλος να μένει εκτός νυμφώνος παρακολουθώντας αντιπάλους να του παίρνουν την μπουκιά από το στόμα.
Υπό το πρίσμα αυτό είναι ευλογημένες οι ομάδες που καταφέρνουν να υλοποιήσουν τις προγραμματικές τους δηλώσεις σε πρώτο χρόνο.
Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση
