Ανεξάντλητη μοιάζει και είναι η συζήτηση για την φετινή εικόνα των εθνικών πρωταθλημάτων.
Μιλώντας κανείς με τους πρωταγωνιστές οι οποίοι άλλωστε ζουν την υπόθεση από μέσα και κατά συνέπεια μπορούν να κρίνουν καλύτερα από τον καθένα το σκηνικό, εντοπίζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με πέρυσι.
Στα πρωταθλήματα λοιπόν που πέρασαν στην ιστορία είχαν φανεί νωρίς τα φαβορί τα οποία μάλιστα απείχαν έτη φωτός από τους ανταγωνιστές.
Το συγκεκριμένο σκηνικό μεταφράστηκε και στα αποτελέσματα. Τα σωματεία από το πάνω ράφι είχαν μαζεμένα ροζ φύλλα με μεγάλη διαφορά στο σκορ.
Ουσιαστικά οι περισσότεροι αντίπαλοι δεν μπορούσαν να «ακουμπήσουν» αγωνιστικά τα μεγαθήρια του είδους.
Φέτος όμως αρκετά τμήματα κατάφεραν να ενισχυθούν, ενώ ακόμη και ομάδες που δεν γέμιζαν το μάτι καθότι πρωτάρες παλεύουν μέχρι τέλους έχοντας υπογράψει αρκετά γεμάτα σε εξέλιξη παιχνίδια.
Εννοείται ότι για τους φιλάθλους δεν υπάρχει καλύτερο σκηνικό από το να βλέπουν αναμετρήσεις που δεν είναι προβλέψιμες. Σίγουρα δεν λέει τίποτα να παρακολουθούν αγώνες, που κρίνονται ουσιαστικά από το πρώτο δεκάλεπτο και στην συνέχεια άπαντες κοιτάζουν το ρολόϊ για να τελειώσει η υποχρέωση, αφού τα πάντα έχουν ξεκαθαρίσει.
Σίγουρα η ποιότητα πρέπει να χαρακτηρίζει τα εθνικά πρωταθλήματα τα οποία αποτελούν κράχτη για τη νεολαία.
Τα σωματεία μας ετοιμάζονται για τους τελευταίους αγώνες πριν τις γιορτές, ενώ ο Στ. Αργύρης έφυγε φιλικά από τον ΑΟΤ για οικογενειακούς και επαγγελματικούς λόγους.
Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση