«Μεγάλα παιδιά… μεγάλες φουρτούνες». Ετσι μας έλεγαν οι γονείς μας, θέλοντας να δώσουν τη διάσταση των ευθυνών τους, βλέποντας τους διαδόχους τους να περνούν διάφορα ηλικιακά στάδια. Μ’ αυτή τη φράση o Βαγγέλης Τζέλης, μας έβαλε χωρίς προλόγους στο πνεύμα του αφιερώματος στη κοινότητα Μεγαλοχωρίου την οποία υπηρετεί, ως πρόεδρος, τα τελευταία δύο χρόνια.
Το Μεγαλοχώρι, τότε που οι Καποδιστριακοί Δήμοι είχαν την ευκαιρία και την… πολυτέλεια να διαχειρίζονται άμεσα και αποτελεσματικά τα προβλήματά τους, ήταν η «πρωτεύουσα» της Εστιαιώτιδας. Σήμερα, όσο και αν προσπαθούμε να «τετραγωνίσουμε τον κύκλο» το «κύρος» του παρελθόντος έχει χαθεί. Οσο και αν παραμένει ένα «Μεγαλο-χώρι» και όσο και αν τραβάει την προσοχή του Δήμου Τρικκαίων και της Περιφέρειας όπου ανήκει, όσο και αν υπάρχουν… πιέσεις, οι ανάγκες δεν καλύπτονται πάντα.
Αν κι έμπειρος από την τοπική αυτοδιοίκηση (διετέλεσε Αντιδήμαρχος Εστιαιώτιδας στον τομέα καθαριότητας επί Δημαρχίας Μπάμπη Κολοβού) και άνθρωπος που ασχολείται πολύπλευρα με το Μεγαλοχώρι, ξοδεύει αρκετό χρόνο, με τους συνεργάτες του στο τοπικό Συμβούλιο, για τις απαιτήσεις του χωριού. Και δεν είναι λίγες, ούτε εποχιακές, αλλά καθημερινές.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ