Μεγαλύτερο πείσμα

Το  σκηνικό  που στήθηκε στο  Δημοτικό κλειστό το απόγευμα της  Μ. Τετάρτης ήταν άκρως εντυπωσιακό.

Οι  φίλοι του  Τρικαλινού  μπάσκετ ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στην πρόσκληση του  ΑΟΤ, που είχε τον τελικό με τους  Σοφάδες.

Οι  ίδιοι θέλησαν να στηρίξουν όσο μπορούσαν την ομάδα  ξέροντας εκ  των προτέρων ότι ο αγώνας θα ήταν για γερά νεύρα.

Είναι αλήθεια ότι χρόνια είχαμε να δούμε τόσο μαζική προσέλευση στο  Δημοτικό.

Όπως γράφουμε και στα «επιγραμματικά»  με άλλη φρασεολογία όλος  ο καλός κόσμος του μπάσκετ ήταν εκεί. Δεν έλειψαν και αρκετοί ουδέτεροι, που  θέλησαν να καταγράψουν πράγματα με το δικό τους  μάτι.

Φτάνοντας  στην είσοδο του κλειστού  είδαμε  πυκνή παρουσία  κόσμου, που διευθέτησε  τα τυπικά για να περάσει στην σάλα.

Ο κυρίως  χώρος  λοιπόν  φιλοξένησε έναν μεγάλο αριθμό  κόσμου, που  θύμισε κάτι από τα παλιά.

Αναφερόμαστε στην εποχή που  υπήρχε εκπροσώπηση στα μεγάλα σαλόνια και κάθε αγώνας  με αντιπάλους τεράστιας ποιότητας  μιλούσαν στην καρδιά των φιλάθλων.

Στην προκειμένη περίπτωση ήταν το κίνητρο που είχε η επιχώρια  ομάδα  και έβαλε τους  πάντες στην εξίσωση.

Ακόμη και λίγα  λεπτά μετά το τζάμπολ συνεχίστηκε η προσέλευση και σε αρκετές  θέσεις  η πυκνότητα ήταν εντυπωσιακή.

Μάλιστα το ενθαρρυντικό ήταν ότι εκτός από τους κλασικούς  μπασκετικούς  το παρόν έδωσαν και πολλά νέα παιδιά.

Και μπορεί το άγχος να λύγισε τον  ΑΟΤ αλλά οι εκδηλώσεις συμπολιτών  την επαύριο του αγώνα για μελλοντική στήριξη της ομάδας δίνει δύναμη σε όλους να συνεχίσουν με μεγαλύτερο πείσμα.

Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση