Μια πρώτη νίκη για την οικογένεια Safar Saado
Ευχάριστα είναι τα νέα για τον πρόσφυγα Safar Saado και την οικογένεια του που κατοικούν στα Τρίκαλα και κινδυνεύουν να απελαθούν, αφού έως την τελική εκδίκαση της υπόθεσης, θα παραμείνουν στην πόλη και θα συνεχίσουν τη ζωή τους.
Αυτό γνωστοποίησαν, μέσω ευχαριστήριου προς τα τοπικά μέσα ενημέρωσης κάτοικοι της περιοχής των Δικαστηρίων που κινητοποιήθηκαν και συνέλεξαν υπογραφές για την παραμονή τους, στην πόλη, σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στην οικογένεια.
Σύμφωνα λοιπόν με τους κατοίκους «βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να ενημερώσουμε όλους, όσους στάθηκαν αλληλέγγυοι και υποστήριξαν το δίκαιο αίτημα της οικογένειας Safar Saado να μην απελαθούν και να παραμείνουν στην Ελλάδα – αφού έχουν ενταχθεί πλήρως – ότι υπήρξε μια πρώτη θετική εξέλιξη, ως αποτέλεσμα της δίκης που έγινε πριν από λίγες ημέρες. Μέχρι την τελική εκδίκαση της υπόθεσης, η οικογένεια παραμένει στα Τρίκαλα ως αιτούντες άσυλο και συνεχίζουν τη ζωή τους κανονικά, παίρνοντας πίσω όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα».
Όπως αναφέρουν στο ευχαριστήριο «εμείς που πήραμε την πρωτοβουλία για την συλλογή των πάνω από 180 υπογραφών της γειτονιάς και των εκπαιδευτικών ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλαν στο να αναδειχθεί το ζήτημα και να γίνει θέμα σε πανελλαδική κλίμακα. Ωστόσο, παραμένουμε σε εγρήγορση για την τελική έκβαση της υπόθεσης, να γίνει δεκτό το αίτημα της οικογένειας να της δοθεί άσυλο και να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες ώστε να μπορέσουν να ριζώσουν στην χώρα μας, στην πόλη μας, στην γειτονιά μας».
Η ιστορία του πρόσφυγα που έραβε μάσκες
Ως γνωστόν, την ιστορία του Safar Saado και της οικογένειας του είχε αναδείξει ο «Π.Λ.» στο φύλλο της 6ης Μαΐου 2022, όπου γίνονταν εκτενής αναφορά στην ιστορία του αλλά και στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει με απέλαση.
Ο Safar μένει με την οικογένειά του στα Τρίκαλα, τα τελευταία τρία χρόνια, σε διαμέρισμα μέσω του προγράμματος «ESTIA» . Ράφτης για πάνω από 25 χρόνια, διατηρούσε το δικό του μικρό ραφείο στην πόλη Zakho στο βόρειο Ιράκ, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Εκεί έφτιαχνε παραδοσιακές φορεσιές, αλλά και στολές για τους άντρες του στρατού και της αστυνομίας. Δυστυχώς, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του, το 2018 όταν τα πράγματα αγρίεψαν. Πήρε την σύζυγό του και τα πέντε τους παιδιά και έφτασαν στην Ελλάδα με τον τρόπο που φτάνουν εδώ οι περισσότεροι πρόσφυγες.
Όπως σημείωνε – στο σχετικό δημοσίευμα- ο ίδιος αισθάνεται τυχερός που βρέθηκε σε μια πόλη σαν τα Τρίκαλα. Μια πόλη που αγκάλιασε εκείνον και την οικογένεια του. Βαθιά του επιθυμία να παραμείνει εδώ και να συνεχίσει την δουλειά του. Να ράβει ωραία κοστούμια, μαζί με τη σύζυγο του, ακούραστη βοηθό στο πλευρό του.
