O Safar Saado είναι πρόσφυγας και μένει με την οικογένειά του στα Τρίκαλα, τα τελευταία τρία χρόνια, σε διαμέρισμα μέσω του προγράμματος «ESTIA» που υλοποιούν από κοινού η e-trikala με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, από το 2017.
Η ιστορία του είναι λίγο πολύ γνωστή, αφού στη διάρκεια της πανδημίας συγκίνησε με την προσφορά του να φτιάξει μάσκες για τους καθηγητές και τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου της πόλης, δεδομένου ότι εκεί φοιτούσαν δύο από πέντε τα παιδιά του. Προσφορά που συνεχίστηκε, αφού άρχισε να προμηθεύει με μάσκες πρόσφυγες που φιλοξενούνταν στα Τρίκαλα και όχι μόνον!
Ράφτης για πάνω από 25 χρόνια, o Safar διατηρούσε το δικό του μικρό ραφείο στην πόλη Zakho στο βόρειο Ιράκ, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Εκεί έφτιαχνε παραδοσιακές φορεσιές, αλλά και στολές για τους άντρες του στρατού και της αστυνομίας. Δυστυχώς, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του, το 2018 όταν τα πράγματα αγρίεψαν. Πήρε την σύζυγό του και τα πέντε τους παιδιά και έφτασαν στην Ελλάδα με τον τρόπο που φτάνουν εδώ οι περισσότεροι πρόσφυγες.
Όπως σημειώνει ο ίδιος αισθάνεται τυχερός που βρέθηκε σε μια πόλη σαν τα Τρίκαλα. Μια πόλη που αγκάλιασε εκείνον και την οικογένεια του. Βαθιά του επιθυμία να παραμείνει εδώ και να συνεχίσει την δουλειά του. Να ράβει ωραία κοστούμια, μαζί με τη σύζυγο του, ακούραστη βοηθό στο πλευρό του.
Εξάλλου, τα παιδιά του πηγαίνουν σχολείο, έχουν φίλους, μιλάνε ελληνικά, ενώ η 17χρονη κόρη του Σάρα απασχολείται σε γνωστή επιχείρηση, όπου ράβει ρούχα.
«Είναι όμορφα εδώ, ειρηνικά» συμπληρώνει, υπογραμμίζοντας ότι αισθάνεται ασφάλεια για τα πέντε του παιδιά.
Όμως, τρία χρονιά μετά την φιλοξενία του, στο διαμέρισμα μέσω του προγράμματος «ESTIA» και όλα να έχουν μπει σε μια τάξη, μακριά από εχθροπραξίες, ανασφάλεια και φόβο για τη ζωή του και της οικογένειας του κινδυνεύει να απελαθεί.
Και αυτό διότι, στην αίτηση που κατέθεσε για να του δοθεί άσυλο, κρίθηκε ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για την χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα ή επικουρικής προστασίας στην Ελλάδα.
«Εάν επιστρέψω πίσω, κινδυνεύει η ζωή μου. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην πόλη που ζούσα» τονίζει με έμφαση.
Υποδειγματική ενσωμάτωση
Όπως δήλωσε στον «Π.Λ.» ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Safar Saado κ. Θόδωρος Καραγιάννης « Ο κ. Safar και η οικογένειά του ήδη από τα πρώτα χρόνια διαμονής τους στην Ελλάδα, έδειξαν ιδιαίτερη θέληση και διάθεση για προσαρμογή και ουσιαστική ένταξη. Η διαδικασία ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία των Τρικάλων, η συμμετοχή και η διάκριση των παιδιών σε όλες τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες, είναι υποδειγματική. Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που αρμόδιοι χειριστές προβαίνουν σε επιφανειακές κρίσεις των αιτημάτων ασύλου χωρίς καμία ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αγνοώντας πλήρως την κατάσταση στην χώρα καταγωγής αλλά και την δύναμη και προσπάθεια αυτών των οικογενειών για την πλήρη ένταξη στην ελληνική κοινωνία. Βέβαια οι κρίσεις αυτές ανατρέπονται όταν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατακρίνουν τέτοιες αποφάσεις, όπως φάνηκε στο νεαρό αριστούχο μαθητή Σαιντού, καθώς στη συγκεκριμένη περίπτωση αν τα κανάλια δεν είχαν αναλάβει την προβολή του θέματος, θα είχαμε μια δευτεροβάθμια απορριπτική απόφαση και ο νεαρός σημαιοφόρος τώρα θα ήταν προς απέλαση.
Τελικά, οι κρίσεις κάποιων χειριστών του ασύλου, απλά πρέπει να αποτελούν αντικείμενο κριτικής από τα μέσα για να είναι σωστές;».
