Τρέξιμο παντού. Αυτή είναι η μέχρι στιγμής εικόνα στον τοπικό αθλητισμό.
Κάποια περίοδο λοιπόν μπορεί να έχουμε την εποχή των παχιών αγελάδων. Από την στιγμή που βρεθούν στο τιμόνι συλλόγων πρόσωπα με οικονομική επιφάνεια μπορούν να τους οδηγήσουν στον αθλητικό Ολυμπο με μαζεμένες διακρίσεις.
Ωστόσο η οικονομική κρίση καλά κρατεί, οπότε οι ιθύνοντες μπορεί να αγαπούν τις ομάδες τους αλλά δεν είναι σε θέση να κάνουν και θαύματα.
Μεταξύ άλλων χτυπούν πολλές πόρτες προκειμένου να εξασφαλίσουν ακόμη και τον πιο μικρό πόρο για το χτίσιμο κάτι αξιόλογου.
Διόλου τυχαία τα ευχαριστήρια δίνουν και παίρνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οσοι έχουν την ευθύνη αναγνωρίζουν τα πρόσωπα που βάζουν πλάτη για να εξασφαλιστεί η επόμενη μέρα.
Παρακολουθώντας κανείς δηλώσεις παραγόντων πάντως διαπιστώνει ότι πέρα από το γεγονός ότι εμφανίζονται συγκρατημένοι τοποθετούν τα στοιχεία σε συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα.
Η σκέψη τους είναι να βγει η χρονιά με όσο το δυνατόν λιγότερους πονοκεφάλους.
Εδώ και χρόνια λοιπόν οι προϋπολογισμοί είναι μετρημένοι και κοστολογημένοι.
Σίγουρα οι αξιόλογες περιπτώσεις για συνεργασίες γυαλίζουν στο μάτι αλλά οι παράγοντες ξέρουν ότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν κάποιο συγκεκριμένο όριο.
Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση