Ανάστατοι είναι 150 επικουρικοί εργαζόμενοι στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας, καθώς είδαν την πόρτα της εξόδου, διότι δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους.
Και σε τοπικό επίπεδο, οι συμβάσεις τριών εργαζομένων που είχαν προσληφθεί ως επικουρικό προσωπικό δεν ανανεώθηκαν -μετά από 7 συναπτά έτη εργασίας- στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Θεσσαλίας, παράρτημα Τρικάλων (ΚΚΠΠ).
Από την πλευρά της, η αντιπρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Θεσσαλίας- παράρτημα Τρικάλων κα. Ντίνα Δήμα σημείωσε ότι έληξαν οι συμβάσεις και βάσει νόμου δεν μπορούν να ανανεωθούν.
«Δεν είναι ευθύνη της Διοίκησης. Μακάρι να μπορούσαμε να ανανεώσουμε τις συμβάσεις τους. Έχουμε τα χέρια δεμένα. Κατανοώ την αγωνία τους, όμως δε μπορούμε να προχωρήσουμε στην ανανέωση των συμβάσεων τους» σημείωσε.
Η ανακοίνωση της Πανελλαδικής Επιτροπής Αγώνα Προνοιακών Επικουρικών
Όπως σημειώνεται σε ανακοίνωση της Πανελλαδικής Επιτροπής Αγώνα Προνοιακών Επικουρικών «απολυόμαστε, αφού στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας, εργαστήκαμε για την ασφάλεια και την προάσπιση της υγείας των κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων, όπως παιδιά με ψυχοκινητικά προβλήματα, καθώς και εγκαταλειμμένα, άτομα με βαριές νοητικές αναπηρίες, ανοϊκούς ασθενείς, τετρα- και παραπληγικούς. Απολυόμαστε οι εργαζόμενοι που γίναμε «οικογένεια» σε αυτούς τους ανθρώπους, δεδομένου ότι η πλειονότητα των περιθαλπομένων διαμένει στα Κέντρα αυτά σχεδόν εφ’ όρου ζωής. Απολυόμαστε οι εργαζόμενοι που γίναμε και νιώθουμε «γονείς» στα εγκαταλειμμένα παιδιά, στα παιδιά ΑμεΑ. Απολυόμαστε, την ώρα που παρατείνονται οι συμβάσεις όλων των υπολοίπων συμβασιούχων στην Υγεία και στην Πρόνοια ως τις 31/3/2022. Απολυόμαστε μετά από 4 ως 7 συνεχόμενα έτη εργασίας. Ήδη κάποιοι συνάδελφοί μας πήραν την απόλυση στο χέρι και πήγαν στο σπίτι τους. Στο σπίτι περιμένουν ενοίκια, λογαριασμοί, φροντιστήρια, σπουδές, βασικές επισιτιστικές ανάγκες. Οι υπόλοιποι στην αναμονή, από μέρα σε μέρα».
Και σημειώνεται ότι «καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Δώσαμε τη μάχη απέναντι στην πανδημία, με πενιχρά ατομικά μέσα προστασίας στην αρχή, νοσήσαμε, ξεχάσαμε τα σπίτια μας. Καλύψαμε κάθε ανάγκη πέρα από καθήκοντα και ειδικότητες και καλύπτουμε ακόμα και τώρα, ως την τελευταία μέρα πριν την απόλυση».
Οι εργαζόμενοι ζητούν από το Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων καθώς και από τις Διοικήσεις των Φορέων, να δώσουν λύση άμεσα και να επαναπροσληφθούν με επείγουσα νομοθετική διάταξη, αναδρομικά από τη λήξη των συμβάσεών μας.
«Καμία απόλυση, μονιμοποίηση όλων των επικουρικών υπαλλήλων και να πάρουν θέση όλα τα πολιτικά κόμματα. Ζητούμε από κάθε εμπλεκόμενο φορέα, συλλόγους ΑμεΑ, συγγενείς, να σταθούν δίπλα μας και να απαιτήσουν από τους υπεύθυνους, το Υπουργείο και τις Διοικήσεις, να μην απολυθεί κανείς» τονίζουν με έμφαση.
