Mελέτη πεπραγμένων

Η αποφόρτιση στον αθλητισμό είναι μεγάλη υπόθεση. Και καλά όταν κερδίζει κανείς  τότε  η χαρά δεν κρύβεται. Από την στιγμή που  ανοίγει η όρεξη  γίνονται ακόμη  μεγαλύτερα  όνειρα για το μέλλον.

Ασφαλώς  η επιτυχία της  συνταγής  κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι και κυρίως κρίνεται στην πράξη.

Διότι θεωρητικά  μια  ομάδα  μπορεί  να διαθέτει  αρκετούς  παικταράδες  αλλά για πολλούς  και  διαφόρους  λόγους  να μην δέσει  η μαγιά.

Το μεγαλύτερο  πρόβλημα  λοιπόν το έχουν  κυρίως εκείνα τα συγκροτήματα  που ρίχτηκαν στην μάχη με όνειρα  χίλια αλλά για πολλούς  και  διαφόρους  λόγους  δεν  περπάτησε  ο σχεδιασμός.

Ακόμη και εσωτερικά στις συγκεκριμένες  ομάδες  τα στελέχη  ψάχνουν να  βρουν τι έφταιξε, οπότε  μολονότι  οι προϋποθέσεις  έμοιαζαν θετικές  τελικά  οι  κόποι δεν ευοδώθηκαν.

Δεν  υπάρχει  κάτι πιο οδυνηρό στον αθλητισμό  από μια  ομάδα που  μιλάει από την αρχή καθαρά για άνοδο αλλά  στο τέλος  βλέπει  αντιπάλους  να προσπερνούν.

Όπως  και να’χει και αυτή την χρονιά  το   Τρικαλινό  μπάσκετ δεν μπόρεσε  να βρεθεί   στα  ψηλά  δώματα, οπότε  το γεγονός  προκάλεσε μελαγχολία.

Αυτά  που προσγειώθηκαν ανώμαλα ήταν τα Τρίκαλα  basket.  Η ομάδα είχε σπουδαία  ονόματα στο ρόστερ αλλά  ειδικά στον δεύτερο γύρο  η αποτελεσματικότητα  δεν ήταν  διόλου επιθυμητή.

Αντίθετα  ο  ΑΟΤ το πάλεψε και έχασε στόχο στις  λεπτομέρειες.

Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση