Για μεγάλη υστέρηση έναντι των στόχων για τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις κάνει λόγο το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel σε δημοσίευμά του για την Ελλάδα.
«Πόσο ρεαλιστικοί είναι οι μεταρρυθμιστικοί στόχοι;», διερωτάται ο αρθρογράφος και αναφέρει πως αυτά θα πρέπει να απαντηθούν το αργότερο μέχρι τον Αύγουστο. Μετά από οκτώ χρόνια χρηματοδοτικής στήριξης από την ΕΕ, η Ελλάδα λογικά θα πρέπει να σταθεί στα πόδια της και σε αντάλλαγμα για τα δισεκατομμύρια που έλαβε σε πιστώσεις, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί σε δύσκολες μεταρρυθμίσεις, περιλαμβανομένων και των αποκρατικοποιήσεων.
Αλλά η Ελλάδα παραμένει μακριά από τους αρχικούς στόχους. Όπως προκύπτει από την απάντηση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών σε αίτημα του Die Linke, από το 2011 έως και το 2017, η χώρα έλαβε 5,1 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις, ενώ προβλεπόταν να εισπράξει τα δεκαπλάσια. Ο στόχος για τα 50 δισ. ευρώ είχε τεθεί το 2015 ως μέρος του τρίτου προγράμματος στήριξης, παρότι ακόμη και τότε θεωρούνταν μη ρεαλιστικός.
Έκτοτε, συνεχίζει το Spiegel, αυτές οι υποθέσεις έπρεπε να αναθεωρηθούν επί τα χείρω πολλές φορές. Μόνο για το 2015 αναμενόταν έσοδα 15 δισ. ευρώ και τελικά η χώρα εισέπραξε μόλις 300 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με την Κομισιόν, έως και το 2060 αναμένονται έσοδα ύψους 14 δισ. ευρώ, ενώ καταγράφονται καθυστερήσεις στην προώθησή τους τα τελευταία δύο χρόνια. Φέτος, όμως, εάν περιληφθεί και η παραχώρηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και εάν ολοκληρωθεί και η παραχώρηση του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό, μπορούν να συγκεντρωθούν έσοδα ύψους 4,5 δισ. ευρώ. Αυτό θα επέτρεπε στην Ελλάδα να πιάσει τον ετήσιο στόχο της.
Ένας από τους λόγους των καθυστερήσεων, εκτιμά το περιοδικό, είναι οι πολιτικές αντιστάσεις. Όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρακτικά κατά των αποκρατικοποιήσεων, αναφέρει το Spiegel. Και ακόμα το ανεξάρτητο στα χαρτιά Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, δεν είναι πλήρως απελευθερωμένο από πολιτικές πιέσεις. Πρόβλημα είναι επίσης ότι οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται υπό χρονική πίεση σε μια οικονομική κατάσταση που παραμένει δεινή κι έτσι συχνά δεν εξασφαλίζονται καλές τιμές. Αυτό το βιώνουν και πολλοί πολίτες, που πωλούν τα ακίνητά τους σε εξευτελιστικές τιμές σε ξένους επενδυτές».
