Aπό την πρώτη σέντρα του πρωταθλήματος της ποδοσφαιρικής Γ’ Εθνικής φάνηκε ότι θα πήγαινε μακριά η βαλίτσα, όσον αφορά την διαμόρφωση του χάρτη.
Κάτι τέτοιο ήταν λογικό, αφού στους ομίλους μετείχαν συγκροτήματα για όλα τα γούστα.
Από την μια είχαμε συλλόγους οι άνθρωποι των οποίων δεν έκρυβαν τις προθέσεις τους για αλλαγή σελίδας.
Δεν αναφερόμαστε μόνο στις ομάδες με βαριά φανέλα αλλά και στα τμήματα που ρίχτηκαν στην μάχη με φιλοδοξίες και καλή οργάνωση.
Από την άλλη ένας όμιλος συγκροτημάτων είχε ως στόχευση να χαρεί κάθε παιχνίδι και να φτάσει όσο ψηλότερα μπορεί.
Ορισμένα συγκροτήματα ξεπέρασαν τον εαυτό τους και έτσι δικαίως π προέκυψαν χαρές και πανηγύρια.
Στην άλλη όχθη ένας μεγάλος αριθμός τμημάτων ήξεραν ότι έπρεπε να κάνουν αρκετές θυσίες για να μπορέσουν να σώσουν την παρτίδα.
Παρότι τα βρήκαν σκούρα σε αρκετές περιπτώσεις και κάπου έδειξαν να χάνουν την φλόγα τους στην πορεία βρήκαν την δύναμη και το ηθικό προκειμένου να αντεπιτεθούν.
Πλέον κάνουν ταμείο και πρώτες σκέψεις για το μέλλον.
Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση
