Μιλώντας κανείς με τους ανθρώπους του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου διαπιστώνει εύκολα ότι αυτό δεν χορταίνεται με τίποτα.
Ασφαλώς έχει τους δικούς του νόμους και κανόνες αλλά και έναν ρομαντισμό, που διαρκεί ακόμη και στην σύγχρονη εποχή.
Διότι αν οι ιθύνοντες δεν έχουν μεράκι τότε είναι δύσκολο να τρέξουν ένα συγκρότημα.
Και μπορεί οι εκτός γραμμών να θεωρούν ότι οι τοπικοί σύλλογοι να μην θέλουν πολλά πράγματα για να λειτουργήσουν αλλά και εδώ ο όγκος δουλειάς δεν είναι καθόλου μικρός.
Πρώτα και κύρια τα μέλη των διοικήσεων πρέπει να μιλήσουν στην καρδιά των πρωταγωνιστών και κυρίως των πιτσιρικάδων για να τους βγάλουν στα γήπεδα.
Μια μεγάλη κουβέντα έχει ανοίξει εδώ και καιρό. Αναφερόμαστε στην ανάγκη να αναδείξουν τα τοπικά συγκροτήματα παιδιά από τα σπλάχνα τους.
Σίγουρα οι εποχές έχουν αλλάξει αλλά η φλόγα για το ποδόσφαιρο δεν σβήνει.
Επικαιροποίηση δεδομένων πάντως αναμένεται να προκύψει στην συνέλευση της ΕΠΣΤ(17 του μήνα) με πολλές αναλύσεις για τις συμμετοχές και τα προγράμματα.
Αναλυτικά στην έντυπη έκδοση
